ผงเข้าตา

คืนวันที่ผันผ่านมีทั้งสุขและ่ึุทุกข์ แต่ในยามที่เรามีสุขก็มักจะหลงลืมไปว่า ความทุกข์รอเราอยู่ข้างหน้าเพียงแต่ไม่รู้ว่าจะมาถึงเมื่อไรเท่านั้นเอง เราึจึงตกอยู่ในห้วงแห่งความประมาท นั่นเองทำไมคนโบราณจึงพูดว่า "ความรักทำให้คนตาบอด" แล้วเราก็จะอุปโลกน์ให้สิ่งเหล่านั้นเป็นตัวแทนของความสุขทั้งหมด ยอมไปเสียทุกอย่าง มองไม่เห็นทุกข์ที่กำลังจะมาถึงในเวลาอันไม่ช้า เพียงเพราะคำว่า รักบังตา เท่านั้นเอง

กว่าจะรู้ตัวผงก็เข้าตาเราซะแล้ว และเมื่อถึงเวลานั้นมันก็สายเกินกว่าจะแก้ไข เพราะเรา อกหัก ซะแล้ว

ใครจะช่วยเขี่ยผงออกจากตาให้เราได้บ้าง? คงไม่มีใครถ้าไม่ใช่ตัวเราเอง?

เปิดตา เปิดใจ แล้วเรานี่หล่ะที่จะต้องเขี่ยผงนั้นออกมา้ด้วยตัวเอง ผ่าตัดใจของเราเอง เจ็บแค่ไหนก็ต้องทน เพราะถ้าเราผ่านมันไม่ได้ เราก็ต้องทนเจ็บอยู่แบบนี้

เลิกเศร้า แล้วมาเปิดใจและวิสัยทัศน์ สร้างสิ่งใหม่ ๆ เพื่อให้มีชีวิตที่ดีกว่าเดิมกันดีกว่าไหม?

กำแพงใจ

กำแพงที่เราสร้างมันขึ้นมาเพื่อป้องกันไม่ให้ใครที่เรากลัวว่าจะเข้ามาทำร้ายเรา ซึ่งเราก็เชื่อว่าทำได้สร้างมันอย่างมั่นคงแข็งแรงที่สุดที่เราพอจะทำได้ หาสารพัดวิธีที่จะไม่ให้สิ่งแปลกปลอมเล็ดลอดผ่านเข้ามาได้

แต่พอมาวันหนึ่งมีคนที่หยั่งรู้วิธีสร้างกำแพงของเราแบบทะลุปรุโปร่ง แต่ไม่เพียงเท่านั้นยังสามารถทำให้เรายอมเปิดประตูด้วยความเต็มใจให้เขามาเยี่ียมเยือนภายในบ้านของเราได้อย่างสนิทชิดเชื้อและเชื่อใจ โดยไร้ความเคลือบแคลงสงสัยใด ๆ ในตัวเขา

แต่พอมาวันหนึ่งเขาเพิ่่งจะนึกขึ้นมาได้ว่าเขาลืมปิดอีกหนึ่งประตูที่เขาได้เปิดไว้ก่อนหน้านี้ เขาก็เดินออกไปแบบไม่เหลียวหลัง ปล่อยให้เรา อกหัก และต้องปิดประตูที่ไม่เคยคิดจะเปิดเพียงลำพังอย่างทรมานใจ

ความจริงใจคืออะไรกันหนอ?

คนเราเวลาที่ยังรักชอบพอกัน อะไรก็หวานชื่นดูดีไปหมด แต่พอไม่อยากได้เราแล้วอะไรก็ดูขวางหูขวางตาไปหมด ความเสมอต้นเสมอปลายหายไปไหนกันหนอ?????

ความจริงใจมีให้กันจริง ๆ หรือเปล่า???????

หรือที่ผา่นมามีเพียงแค่คำลวงที่หลอกให้หลงชื่นใจ ยอมทำให้อะไรให้ทุกอย่าง ทนทุกอย่างโดยไม่ยอมปริปากบ่น เพียงเพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข แม้ตัวเองจะทุกข์ก็ยอม แล้วความจริงใจสีขาวของเรามันถูกตีค่าเป็นอะไรกัน?????

คำตอบคือ อกหัก?

หรือก็แค่ความพึงพอใจชั่วขณะเหมือนลมหายใจที่ปล่อยทิ้งไปแล้วก็ไม่หวนกลับคืนมาอีก

อกหัก ตอนที่ 4

อย่าไปคาดหวังว่าจะได้เห็นความรับผิดชอบใด ๆ จากเขาคนนั้น ความห่างเหินหมางเมินเท่านั้นที่จะได้พบเจอ แล้วเขาก็จะปล่อยให้มันเกิดขึ้นบ่อย ๆ จนเป็นความเคยชิน และสุดท้ายก็ให้เรารับรู้และรับสภาพไปเองว่า เขาจากไปแล้ว

เหมือนกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติดี เราเองต่่างหากที่ผิดปกติที่ไปห่วงหาอาธรณ์เป็นห่วงเป็นใยไปเองทั้งสิ้น เราเอง
ต่างหางที่ผิดและกระตือรือร้นที่จะทำเพื่อเขาจนเกินขนาด จนบางครั้งอาจจะทำให้เขาเกิดความรำคาญด้วยซ้ำไป เราเท่านั้นที่จะต้องรู้
ตัวเราเอง ไม่มีใครช่วยหรือบอกเราได้ เราต้องรู้และสัมผัสได้จาก sense ที่สะท้อนกลับมาจากเขา แล้วกลับมาคิดทบทวนเองว่าควรจะเดินต่อไปอย่างไรที่จะเดินออกจากภาวะ อกหัก

อกหัก ตอนที่ 3

คำที่โหดร้ายที่สุดของคนที่โดนหักอก คือ คำปฏิเสธ จะมาจากใคร่ล่ะ นอกจากคนที่เราเคยมีความรู้สึกดี ๆ ให้ และเป็นคำปฏิเสธเงียบที่เราจะเริ่มรับรู้ได้จากพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป โดยปราศจากคำปฏิเสธที่ออกจากปากของเขาคนนั้น กว่าเราจะรู้ได้อย่างแท้จริงว่านี่คือการปฏิเสธแบบถาวร เราก็จะต้องพบเจอกับคำพิพากษาเข้าแล้วแบบไม่ทันตั้งตัว ไม่อาจปฏิเสธ อย่างเดียวที่ทำได้คือการรับสภาพ อกหัก เท่านั้นเอง

อกหัก ตอนที่ 2

ทำไมบางครั้งคนที่กำลังจะทำให้คนอื่น อกหัก จึงไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า เหมือนกำลังทำร้ายคนที่ตนเองเคยรักหรือชื่นชมทั้งเป็น มันเป็นความทรมานยิ่งนักสำหรับผู้รับ ไม่มีโอกาสรู้ ไม่มีโอกาสปกป้องตัวเอง ไม่มีโอกาสใด ๆ เลย จะรู้ต่อเมื่อตนเองถูกประหารไปแล้ว และเป็นการถูกประหารแบบเลือดเย็นที่สุด

ไม่มีแม้แต่ที่มาของโทษ หรือขออโหสิใด ๆ เลยจากผู้ประหาร นอกจากบีบบังคมให้เรายอมรับสภาพแต่เพียงอย่างเดียว

อกหัก

อกหัก นิยามของคำนี้ช่างมีความหมายลึกซึ้งกินใจนัก ทำให้ผู้ที่ได้ยินได้ฟังสามารถจินตนาการถึงอาการที่หัวใจแตกสลายออกเป็นเสี่ยงออกจากกัน และในเมื่อใจหรือส่วนที่สำคัญที่สุดของร่างกายแยกเป็นเสี่ยงออกจากกันเสียแล้ว ส่วนอื่นของร่างกายยังจะเหลืออะไรอีก ความปวดร้าวบาดเจ็บภายนอกนั้นรักษาเดี๋ยวเดียวก็หาย แต่ความปวดร้าวในใจมันเหมือนเป็นแผลลึก และเป็นแผลเป็นที่ไม่มียาใดรักษาได้ถึง และยิ่งถ้าเจอแผลแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คนที่ได้รับบาดเจ็บนี้จะต้องได้รับความทุกข์ระทมใจเพียงใด ใครจะรู้บ้างหนอ???????